Week 5 – 7

Hier is weer een blog van ons. Wij zijn over de helft van ons avontuur. In week 4 (onze vorige blog) hadden wij eindelijk te horen gekregen dat wij toestemming hebben voor ons onderzoek. De afgelopen weken zijn wij dus druk bezig met ons onderzoek.

Week 5:
In week 5 hebben wij een database gemaakt met alle 65 -bewoners van het eiland. Zo hebben wij de databases van het health centre en het ministerie samengevoegd. De databases van het ministerie was net als die van het health centre handgeschreven. Veel werk voor ons om dat digitaal te maken. Wij hadden contact gehad met andere instanties, maar die wilden de informatie niet geven. Beetje jammer! Onze eigen gemaakte database is groot genoeg voor ons onderzoek, dus we kunnen aan de slag om mensen te benaderen. Echter het benaderen en het vinden van de mensen gaat moeilijk. Het ministerie kwam met het idee om op de lokale televisie een interview te geven. Wij worden beroemdheden in Nevis.

Week 6:
Jaaaa, dinsdag was het eindelijk zo ver: de tv-opnames voor onze doorbraak in Nevis. Wij worden samen met de dokter geinterviewd over het onderzoek wat wij doen op het eiland. Ik heb gevraagd of we eerst even mochten oefenen, maar wij kregen gewoon de microfoon onder ons neus geschoven. Tijdens ons interview hebben wij in ons mooiste Engels (ahum) de mensen verteld over ons onderzoek en gezegd dat alle ouderen de deuren voor ons open moeten zetten. En ondertussen dreven wij weg van de hitte en angstzweet op onze stoelen. Het interview is hilarisch om terug te zien. Wij hebben kopietjes, maar die blijven achter slot en grendel haha. De interviewer/presentator zei echter dat wij het goed hebben gedaan. Volgende week dinsdag komen wij hier op TV. Naast de TV stonden wij woensdag al in de krant als: medical experts from Holland. Jajajajaja, wie had dat gedacht.

Op het eiland hebben de ouderen elke week een bijeenkomst per district. Wij hebben een paar bijeenkomsten bijgewoond om ons gezicht te laten zien aan de ouderen. De ouderen zijn allemaal heel warm en vriendelijk. Voor een bijeenkomst hebben wij ongeveer een uur bergopwaarts gefietst. Als wij aan voorbijgangers vroegen hoe ver we nog moesten zeiden ze allemaal nog één berg, in totaal waren het er denk 20....

Om de ouderen te benaderen hebben wij veldwerkers ontmoet die werken voor het ministerie. De veldwerkers bezoeken per dorp de ouderen om te socializen. Voor de volgende week hebben wij een hele planning gemaakt om met de veldwerkers mee te gaan om de ouderen te interviewen. Elke dag gaan wij individueel een ander dorp bezoeken. Om in deze dorpjes te komen moeten wij alleen met de bus rijden, spannend! De bussen hier zijn oude, krakende taxi-busjes die geen regelmaat kennen. Je zegt waar je naar toe wil en hij zet je bij je huis af, heel handig. Samen hebben wij even geoefend en de botanische tuin bezocht. Niet veel bijzonders, vlindertuin zonder vlinders enzo. Het was ook helemaal uitgestorven. Gelukkig hebben wij hem stiekem gratis bezocht omdat diegene achter het loket denk even naar de WC was.

Week 7:
Deze week was de week dat wij de dorpen gaan bezoeken met de veldwerkers. Tijdens het bezoeken van de ouderen kom je in normale huizen maar ook veel in krotten. Deze huisjes zijn ongeveer 6m2 en gemaakt van hout met golfplaten. Soms zitten de muizen aan je tenen als je aan het interviewen bent. De mensen zijn allemaal heel vriendelijk en we krijgen daarom veel presentjes, zoals fruit en verschillende lokale etenswaren. Aan het eind van deze week hebben wij 70 mensen ondervraagd en zijn wij dus bijna op de helft van het aantal dat wij nodig hebben voor ons onderzoek.

Deze dinsdag zijn wij op televisie geweest en we worden zo waar herkend op straat. Onze droom komt uit: beroemd in Nevis. We zijn alvast gaan oefenen met onze handtekening. Vrijdag hebben wij onze studentenvisa opgehaald en zijn wij dus eindelijk legaal in het land na al die weken. Zaterdag hebben wij gekayakd op zee. Wij hebben onderweg drie stops gemaakt om te snorkelen. Nog steeds is er geen schildpad gespot, wel veel andere mooie en kleurrijke vissen. Ook hebben wij een barracuda gespot. Wij dachten alleen maar: ooooh, grote vis. Totdat hij het gemunt had op Elody’s tenen. Haha, gelukkig heeft zij ze allemaal nog, maar wij zijn toch maar ergens anders gaan snorkelen op advies van de gids. In de toekomst willen wij gaan duiken op zoek naar de schildpad en oh ja, waarschijnlijk ook een paar haaien.

Volgende week hebben wij weer een drukke week gepland staan om de ouderen te bezoeken met de veldwerkers. Hopelijk aan het eind van de week zijn wij dichtbij de 150 mensen die wij nodig hebben. Hier wordt het nog steeds elke dag warmer. Wij dachten dat het niet meer kon, maar hier moet het ook nog zomer worden. In de weekenden brengen wij regelmatig een bezoekje aan de barretjes aan het strand. In een bar (dichtbij de Four Seasons) hangen veel foto’s van beroemdheden die de bar hebben bezocht, zoals Beyonce Jay-Z, Britney Spears, Mel Gibson, Oprah en nog veel meer. Wij hopen er ook nog een paar te spotten, haha. Ook onze foto mogen ze er wel alvast tussenhangen na onze doorbraak op TV.

Dit was weer onze blog van de afgelopen weken. Over een aantal weken zullen wij weer op Schiphol staan, maar er zal nog wel een blog volgen over onze ontmoeting met de haaien tijdens het duiken. Jullie zullen ons in Nederland ook niet meer herkennen, omdat wij zo bruin zijn geworden (haha!). Elody is helemaal niet te herkennen, die is nu één bonk spier na al haar bezoekjes aan de sportschool (soort van Hulk, haha).

Groetjes,

Elody en Claudia